BİZE ULAŞIN
Bebek haberi aldıkları zaman, ebeveynleri doğacak çocuklarına isim bulma telaşı da kaplar. Bebeğin cinsiyeti öğrenilir öğrenilmez isimler düşünülmeye başlanır. Kız bebek bekleyip bebeklerine isim bulma konusunda kararsızlığa düşen aileler, birçok kaynaktan değişik kız isimleri arar. Belli başlı herkesin bildiği isimler dışında, modern kız isimleri yıldan yıla değişiklik gösterir. Kulağa hoş gelen kız bebek isimleri, bazen tek başına bazen birlikte kullanılır. En güzel kız isimleri ve anlamlarını sizin için derledik.
Açelya: Fundagillerden, çok renkli ve gösterişli bir süs bitkisi.
Açılay: Dolunay olmaya başlayan ay. Ay gibi doğ anlamında da kullanılır.
Afet: Çok güzel kadın. Büyük zararlara yol açan olaylar.
Ahu: Ceylan, mecaz anlamıyla ince ve zarif kadın.
Ajda: Yeni çıkan sürgün, filiz.
Ala: Karışık ve alaca renkli.
Alara: Kırmızı süs anlamına gelir.
Arya: Opera yapıtlarında, solist tarafından müzikle birlikte söylenen şarkı.
Asya: Yeryüzünde bir kıta ismi.
Ayben: Ay benim anlamına gelir.
Aycan: Ay gibi aydınlık, candan davranan kişi.
Ayça: Ayın yay biçimli hali, hilal.
Aydan: Ay gibi parlak ve güzel, güzelliğini aydan alan.
Ayten: Ay gibi parlak teni olan.
Aylin: Ay ve yıldızları etrafında görülen ışıklı hale. Ay yüzlü.
Aynur: Ay ışığı, ay gibi parlak.
Azra: Hiç ayak değmemiş kum birikintisi. Bakire kız.
Ada: Dört tarafı suyla çevrili kara parçası.
Ahsen: Olağanın ötesinde güzel.
Akşın: Bembeyaz tene sahip kadın.
Almira: Ay tutulurken çevresinde beliren kızıllık.
Bade: Aşk, şarap, sevgi.
Bahar: Kış ile yaz arasında kalan, ılıman mevsim.
Banu: Yeni evli kadın, prenses.
Başak: Buğday, arpa gibi ekinlerin tanelerinin bulunduğu baş kısım.
Begüm: Prenses, kraliçe, kadın hükümdar.
Belçin: Dağlarda yetişen gül.
Belgin: Eksiği olmadan beliren.
Beliz: İşaret, alamet, iz.
Beren: Güçlü, akıllı, kuvvetli, dayanıklı.
Beril: Zümrüt adlı değerli taş. Aklanmış, arınmış.
Berrak: Duru, temiz, saf.
Beste: Müzik yapıtlarının sözden ayrılan ezgili kısmı.
Betül: Bakire, erkeklere yaklaşmayan kadın.
Bige: Evlenmemiş kadın, bakire.
Birce: Bir tanecik, benzersiz.
Birgül: Tek gül.
Burcu: Güzel koku.
Burçin: Geyiğin dişisi.
Badem: Gülgillerden bir ağaç ve meyvesi.
Bahriye: Denizle ilgili.
Behice: Mutlu, güleryüzlü.
Behire: Güzel.
Berfin: Kar gibi beyaz.
Berra: Hayırsever, doğru sözlü.
Canan: Sevgili, yar.
Candan: İçten, samimi.
Cansel: Hayat suyu.
Cansın: İçtensin, samimisin anlamında.
Cansu: Can suyu.
Cemre: Hava, su ve toprakta oluşan ısı artışı.
Ceren: Ceylan yavrusu.
Ceyda : Herkese iyilik yapan, içi mutlulukla dolu.
Ceylan : Gözlerinin güzelliği ile ünlü bir hayvan.
Ceylin: Cennet kapısı.
Cahide: Çabalayan, gayretli.
Canel: İçtenlikle uzatılan el.
Ceyhan: Türkiye’nin güneyinde bir nehir.
Cihan: Alem, dünya ve ötesi.
Celile: Ulu, büyük.
Cavidan: Sonsuzluğa uzanan.
Çağ: Başlangıcı ve bitişi arasında önemli olaylar olan zaman dilimi.
Çağla: Bazı meyvelerin yenilebilen yeşil hali.
Çiçek: Bitkilerin renkli, güzel kısmı.
Çiğdem: Zambakgillerden çok renkli bir kır bitkisi.
Çilen: Hafif hafif yağan yağmur.
Çolpan: İleri görüşlü.
Çağdaş: Medeni, gelişmiş.
Çilem: Yürekteki yara, dert.
Çağrı: Davet, sesleniş.
Çilay: Ay yüzeyinde beliren küçük leke.
Dalya: Yıldız çiçeğinin diğer adı.
Damla: Suyun ya da yağmurun en küçük yuvarlağımsı parçası.
Defne: Yemeklerde de kullanılan bir tür makilik bitki.
Delfina: Yunus.
Demet: Bağlanmış çiçekler.
Derin: Suyun yüzeyinden aşağıda kalan.
Despina: Yunan Mitolojisi’nde Poseidon'un kızı.
Destina: Kader, yazgı.
Didem: Çok sevilen.
Dilge: Tatlı dilli.
Doğa: Tabiat. Kendini sürekli yaratan, çoğaltan, insan dışında gelişen bitkiler, hayvanlar, göller, nehirler gibi unsurlardan oluşan sistem.
Değer: Kıymet katan nitelik, üstünlük.
Deren: Çiçek toplayan.
Derya: Uçsuz bucaksız deniz.
Didar: Çehre, yüz.
Dilan: Kalpler, yürekler.
Ebru: Kaş. Bir sanat dalı.
Ece: Kraliçe.
Ecem: Kraliçem.
Ecrin: Allah'tan gelen hediye.
Eda: Naz.
Efra: Allah tarafından gelen esinti.
Efsun: Büyülü.
Ekim: Yılın onuncu ayı.
Eklimya: Hz.Adem ve Havva'nın ilk kız çocuğunun adı.
Ela: Bir göz rengi.
Elif: Arap alfabesinin ilk harfi.
Elvan: Renkler.
Eslin: Önemsemek.
Eva: İlk kadın Havva.
Evlin: Cennet çiceği.
Eylül: Dokuzuncu ay.
Eyşan: Güzelliği ile öne çıkan.
Ezgin: Hoş.
Edibe: Terbiyeli, namuslu kadın.
Efsane: Olağandışı olay, halk arasında anlatılan hikaye.
Efser: Başa takılan taç.
Eser: Yapıt, emek ürünü.
Esen: Sağlığı yerinde, güçlü.
Esin: Sabah esen rüzgar.
Eylem: Davranış, fark yaratan hareket.
Farah: Neşe, mutluluk.
Ferah: Gönül rahatlığı. Aydınlık.
Feray: Ay ışığı.
Ferhan: Gönlü hoş.
Feryal: Ay etrafındaki hare. Uzun boylu kız.
Figen: Kıran, yaralayan. Çiçek demeti.
Firuze: Değerli bir süs taş.
Fulden: Açık görüşlü.
Fulya: Hoş kokulu bir çiçek.
Funda: Çalılık, birçok çeşidi olan bitki örtüsü.
Füsun: Efsun.
Fahire: İftihar edilecek olay.
Fahriye: Edebiyatta bir şiir türüne verilen ad.
Ferda: Gelecek, yarın, diğer alem.
Fehime: Anlayışlı, zeki.
Firdevs: Bahçe, cennet.
Fikret: Kişinin aklındaki amaç ve niyet.
Filiz: Yeni tomurcuklanan bitki.
Gaye: Amaç.
Gazal : Ceylan.
Gazel: Müzikte sesle yapılan doğaçlama taksim. Divan Şiiri'nde bir tür.
Gece: Günün, gün batımından doğumuna kadar olan süresi.
Gökben: Gökyüzü ben demek.
Gökçe: Gökle ilgili olan.
Gözde: Göze girmiş olan, popüler.
Gülberk: Gül yaprağı.
Gülbin: Gül fidanı, gül dalı.
Gülçin: Gül toplayan.
Gülfem: Gül dudaklı.
Gülfer: Gül gibi ışıl ışıl.
Gülnar: Büyük ve katmerli gül.
Gülsüm: Dolgun yüzlü.
Gülter: Yeni açmış gül.
Gülşen: Gül bahçesi. Neşe saçan.
Güneş: Yeryüzünün ısı kaynağı, etrafındaki gezegenlere ısı ışık veren gök cismi.
Güney: Bir yön.
Günseli: Işık huzmesi.
Güzin: Seçkin, beğenilen.
Gamze: Yanak ya da çenedeki boşluk.
Gelincik: Baharda yetişen bir çiçek türü.
Gencay: Hilal şeklinde ay.
Gülce: Güle benzeyen.
Gülnihal: Gülün fidanı.
Hale: Ayın çevresindeki ışık halkası.
Handan: Güleç, sevinçli.
Harika: Fevkalade güzel, muhteşem.
Hayal: Varmış, olmuş gibi zihinde zihinde canlanan görüntü.
Hayat: Ömür, yaşam.
Hazal: Kuru ağaç yaprakları.
Hazan: Sonbahar, güz.
Hazar: Barışma, anlaşma.
Helen: Prenses.
Helin: Yuva.
Hena: Uğur getiren.
Henna: Kına ağcı
Hesna: Çok güzel kadın.
Hera: Yunan Mitoloji'sinde analığı temsil eden tanrıça.
Heval: Dost, yoldaş, arkadaş.
Hevin: Aşk, sevda.
Haver: Gün doğusu.
Havva: Hazret-i Ademin hanımı. ilk kadın.
Hicran: Ayrılık acısı.
Hilal: Yeni ay.
Huri: Çok güzel kız.
Hülya: Hayal.
Hüma: Cennet kuşu.
Hürrem: Güler yüzlü.
Hare: Yara, sert kaya.
Hasret: Büyük özlem.
Hasibe: Cömertliğiyle bilinen.
Hatıra: Anı.
Hüsniye: Güzelliğe dair.
Iğıl: Yavaş akan su.
Ilgın: Çok hafif yapraklı, beyaz veya pembe renkli çiçek açan bir ağaç.
Ilgım: Çölde uzaktan görülen ve suya benzeyen yansıma.
Ilım: Uzlaşma hali.
Iraz: Razı gelen.
Itır: Güzel koku.
Işık: Parlaklık, aydınlık.
Işılay: Ayın yansıyan ışığı.
Işın: Işık demeti.
Işıltı: Titreyen ışık, parıltı.
Irmak: Nehir.
İclal: Saygı gösteren.
İdil: Kır yaşamında konusu aşk olan şiirler.
İffet: Namus, ar.
İkbal: Osmanlı döneminde padişaha eş olmaya aday cariye.
İlayda: Su perisi.
İlkin: İlk çocuk. Öncül.
İlma: Parlatma.
İmer: Zengin, varlıklı
İmre: Aşık, tutkun.
İnci: İstiridyenin içinde yetişen değerli süs taşı.
İpar: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen çiçek.
İrem: Şeddat tarafından Cennet diye yapılan ünlü bahçe.
İren: Özgür, serbest.
İris: Mitolojik olarak tanrıların elçisi.
İyem: Güzellik.
İzem: Büyüklük.
İzgi: Güzel ve adaletli.
İlcan: Herkesin sevdiği, ülkece sevilen.
İldeniz: Ülkedeki deniz.
İsmet: Masum.
İzel: İz bırakan.
İsmihan: Hükümdar.
İmge: Kavramı ifade eden.
Jade: Yeşim taşı.
Jale: Çiğ.
Janset: Gün doğumu.
Jasmin: Yasemin.
Jeyan: Kızmış.
Jilda: Yaşamın önünde duran kişi.
Jülide: Dağınık saçlı.
Jaledar: Üzerinde çiğ tanesi olan.
Jalenur: Işıldayan çiğ damlası.
Kader: Hayatın yolunu çizen görülmeyen güç.
Kamelya: Renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kardelen: Karların arasından açan bir çiçek.
Karen: Cennet meyvesi.
Karya: Kar kraliçesi.
Kayla: Masum, temiz.
Kıvılcım: Yanan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçaları.
Kibele: Bereket tanrıçası.
Kumru: Güzel sesli bir kuş türü.
Kumsal: Deniz kenarında bulunan kumla kaplı alan.
Kübra: En büyük.
Kamuran: Mutlu, mesut.
Karanfil: Hoş kokulu çiçek.
Kıvanç: İftihar, övünme.
Kıymet: Değer.
Kösem: Rehberlik eden.
Laçin: Sap ve yalçın. Şiddetli.
Lal: Dili tutulmuş, konuşamayan. Parlak kırmızı renk.
Lale: KAdeh şeklinde çiçek açan bir bitki.
Lalin: Kırmızı renkte olan.
Lara: Su perisi
Larasu: Su perisi.
Laren: Huyu iyi.
Larisa: Gülümseme, tebessüm.
Lavi: Aslan.
Lavin: Heyelan.
Lavinya: Bir tür çiçek.
Laya: Akarsuyun yüksek olmayan yerden aktığı yer.
Lena: Bizim için, bizim gibi.
Levin: Rengarenk.
Leyan: Parıldayan.
Leyla: Uzun ve karanlık gece. Saçları gece kadar karanlık olan kadın.
Leylan: Serap, yanılgı, düş.
Leyna: Işık
Lilya: Cennet bahçesi.
Luna: Heyecan.
Leman: Parıldama.
Lila: Mor rengin bir tonu.
Lerzan: Titreyen ışık.
Latife: Tatlı söz, şaka.
Manolya: Güzel çiçek açan bir bitki.
Masal: Kuşaktan kuşağa aktarılan, olağanüstü olaylara yer veren anlatı, hikaye.
Mavi: Gökyüzü ve denizin rengi. Sonsuzluğu ve özgürlüğü temsil eder.
Maya: Yaradılış, öz.
Mayra: Güzellik.
Mehtap: Ay ışığı.
Melay: Ay gibi parlak olan.
Melda: İnce vücutlu.
Melin: Suda açan bir çiçek türü.
Melis: Bal gibi tadı olan bir bitki.
Melodi: Ezgi.
Meltem: Çok hafif rüzgar.
Melya: Okyanus perisi.
Menekşe: Renkli çiçekleri olan bir bitki.
Mercan: Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, resifler oluşturan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.
Merin: Parlak.
Merve: Mekke'de bulunan bir dağın adı.
Merza: Meleklerin kraliçesi.
Mevra: Parlayan ışık.
Mia: Parlayan, parlak.
Mihri: Güneşle ilgili olan.
Mila: Sevilen kişi.
Milay: Kabiliyetli, hayat dolu.
Milda: Deniz dibinde bulunan kırmızı renkli değerli taş.
Mina: Camın temel maddesi. Liman. Gökyüzü.
Mine: Küçük, renkli çiçekleri olan bir bitki.
Minel: Cennette bulunan inci tanesi.
Miray: Güneş ve ay gibi parıldayan.
Mişa: Sonsuzluğa çiçek açan.
Müge: İnci çiçeğinin diğer adı.
Müjde: İyi ve sevinçli haber.
Müjgan: Kirpik.
Nalan: İnleyen, ağlayan, figan eden.
Name: Sevgiliye yazılan mektup.
Narin: İnce yapılı, kibar.
Naz: Kendini beğendirmek için yapılan hareketler.
Nazan: Naz eden.
Nazenin: Çok nazlı, narin, ince yapılı.
Nazlı: Naz yapan.
Necla: Kız çocuk.
Nehir: Akarsu.
Nejan: Keskin gözlü.
Nermin: Yumuşak, nazik.
Neslişah: Şah neslinden gelen.
Nesrin: Yaban gülü.
Neşe: Sevinç.
Neval: Talih, kısmet.
Nevbahar: İlk bahar.
Nevin: Yeni, yepyeni, yeni olan.
Nevra: Beyaz çiçek. Parlaklık.
Nevres: Yeni biten.
Nida: Seslenme.
Nigar: Resim, nakış.
Nihal: Fidan gibi ince yapılı.
Nihan: Gizli, örtünmesi gerekli yerleri örten.
Nilgün: Mavi renkli olan.
Nilüfer: Su bitkisi.
Niran: Ateş, parlaklık.
Nisa: Kadın.
Nisan: Bahar aylarından biri.
Nur: Işık, parıltı, aydınlık.
Nuray: Ay ışığı.
Nurçin: Işıklı.
Nurşen: Işık gibi şen olan.
Nurşin: Lezzetli.
Nükhet: Güzel, hoş koku.
Ocan: Sevilen kişi.
Ogül: Gül gibi güzel olan.
Okşan: Hep sevilen, beğenilen ol anlamında.
Olca: Savaşta ele geçirilen ganimet.
Olga: Ermiş kadın.
Orkide: Nadir bulunan, değerli bir çiçek.
Oylum: Oyuntu, gamze.
Oya: İşlenen dantel.
Olcay: Şans, talih.
Öğün: Kendini öv anlamında.
Önay: Ayın ilk günlerdeki görüntüsü.
Öngül: İlk gül.
Örge: Süs.
Övgül: Övgüye değer olan.
Öykü: Gerçek ya da hayal ürünü olaylarla ilgili olan beş on sayfalık düz yazı.
Özde: Kişinin kendi içinde olan.
Öznil: Nil nehri kadar verimli olan.
Öznur: Gerçek ışık.
Özüm: Özden sevilen, kardeş gibi olan.
Özün: Şiir kadar güzel.
Özge: Başka, kendine has.
Özgün: Taklit olmayan, kendisi gibi.
Özgül: Güllerin özü.
Öyküm: Benim hikayem.
Özgür: Tutsak olmayan.
Papatya: Kırlarda açan bir çiçek.
Pekay: Parlak.
Pelin: Hekimlikte de kullanılan çok yıllık bir bitki.
Pelit: Meşe ağacı ve üzerinde yetişen palamut.
Pera: Beyoğlu'nun eski adı.
Peri: Gerçek olmayan, hikayelerde ve düşlerde ortaya çıkan bir yaratık.
Perin: Gönül tokluğu.
Petek: Arıların bal yaptığı kutucuklar.
Pınar: Su kaynağı.
Pırıl: Pırıl pırıl ikilemesinin tekil hali, parlak.
Piraye: Süs. Güzel, süslü kadın.
Polen: Çiçek ve bitki tozu.
Püren: Bir çeşit çalı.
Parla: Işılda, ışık saç.
Perçem: Saçın önüne düşen kat, kakül.
Peren: Yıldız.
Perran: Uçan, havalanan.
Pırlanta: Değerli bir mücevher.
Rana: Hoş görünen.
Ranya: Neşeli, mutlu kişi.
Remle: Çölde bulunan kum tanlerinin kristal biçiminde olanlar.
Rena: Bakılan, imrenilen.
Rengin: Renkli, güzel.
Revna: Güneş ışığında parlayan su damlası.
Reyhan: Fesleğen, dağlarda ve kırlarda yetişen güzel kokulu bir bitki.
Rezzan: Ağır başlı, vakur.
Rima: Dişi ceylan yavrusuna denir.
Rosa: Pembe ile kırmızı arası bir renk.
Rozalin: Güneşin doğuşu.
Ruhan: Güzel kokulu.
Ruhsel: İçi içine sığmayan.
Rüya: Uyku sırasında görülen kurgusal görüntüler.
Radiye: Boyun eğen.
Raciye: Ricacı, rıza gösteren.
Ravza: Bol yeşillikli bahçe.
Rayyan: Sulak yerde yetişen.
Reyda: Dans tanrısı.
Saba: Hafif bir rüzgar türü.
Sabah: Güneşin doğduğu an ile başlayan zaman.
Sabina: Yeryüzünde bir bölgede açan mavi bir çiçek.
Sade: Yalın, gösterişli olmayan.
Samira: Sabah yıldızı.
Sanay: Çok ünlü.
Sara: Duru, temiz.
Sarah: Prenses.
Sarya: Özgür kadın.
Sayra: Cennette akan sulardan çıkan ses.
Seçil: Öne çık anlamında kullanılır.
Sedef: Deniz kabuklularının iç yüzünü kaplayan parlak maddenin adı.
Seden: Uyanık, gözü açık.
Seher: Şafak vakti.
Selin: Gür akan su.
Sema: Gökyüzü.
Semiramis: Asur kraliçesi.
Sena: Övgü, övme.
Senem: Put, anıt, güzel kadın.
Serenay: Uzun boylu güzel kadın.
Serra: Bolluk,bereket
Serva: Masal.
Sevgi: Aşk, sevme duygusu, sevi.
Sezin: Sezme.
Sibel: Buluttan düşmüş ama yere ulaşmamış yağmur damlası.
Sidal: Ağaç dalının gölgesi.
Simay: Gümüş ay.
Simge: Alamet, sembol.
Simin: Gümüş gibi parlayan.
Simla: Gökte görülen parlak yıldız.
Siren: Deniz kızı
Solin: Dağ çiçeği.
Sude: Sürülmüş, ezilmiş.
Sumru: Yüksek yer, tepe.
Şahsenem: Kadınlar arasında en güzel olan.
Şelale: Akarsuların yüksekten aktığı yer.
Şenay: Mutlu geçen ay.
Şeval: İlkbahar.
Şevval: Arap takviminin onuncu ayı.
Şeyda: Çılgın, deli divane, aşktan aklını yitirmiş kadın.
Şimal: Kuzey yönü.
Şule: Alev, alev ateşi.
Şükran: Minnet, teşekkür.
Şafak: Gün doğmadan hemen önceki aydınlık.
Şahane: Muhteşem, kusursuz.
Şahande: Mutlu, halinden memnun.
Talia: Öncü olan.
Talisa: Çiy tanesi.
Talya: Doğanın uyanışı, baharın müjdesi. Doğanın ve hayvanların koruyucusu olan tanrıça.
Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.
Tamay: Dolunay, en parlak ay.
Tandan: Şafakta doğru gelen.
Tanem: Tek olan, benim bir tanem.
Tanya: Peri kraliçesi.
Tanyeli: Şafak vakti esen hafif rüzgar.
Tanyeri: Şafak başlangıcı.
Tılsım: Doğaüstü güç.
Tilbe: Derviş.
Tilda: Savaşta güçlü olan.
Tilya: Ihlamur çiçeği.
Tina: Çok nazlı olan.
Tomris: İskit kraliçesi, korkusuz ve kahraman kadın.
Türkü: Halk müziği.
Taçnur: Işıktan yapılan taç.
Talat: Güzel yüz.
Tanegül: Tek bir gül.
Tansel: Sabah olmadan önceki aydınlık.
Tüzün: Düzen, sıralılık.
Tümay: Dolunay.
Ufuk: Gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer.
Uğan: Yüce, yüksek.
Uğur: Şans ve talih getirdiğine inanılan nesne, insan.
Umar: Çare, çıkar.
Umay: Türk mitolojisinde doğum ve bereket tanrıçası. Devlet kuşu.
Umur: Önemseme, aldırış etme.
Umut: Geleceğe duyulan güven, inanç.
Uran: Yetenekli, usta.
Utku: Ulaşılmak istenilen amaç.
Uğurlu: Uğur getiren.
Uhra: Bambaşka, diğer.
Uslu: Uyumlu, akıllı.
Usun: Gam, hüzün.
Unsur: Önemli detay.
Uzel: Elinden iş gelen.
Ülfet: Dost olan, yakınlık duyan.
Ümran: Mutluluk, bereket.
Üstün: İyi nitelikli, yüksek düzeyli.
Ünzile: Gönderilen.
Ünseven: Tanınmak isteyen, ünlenen.
Ümniye: Ümit, tutku.
Üzüm: Asma bitkisinin meyvesi.
Ülkü: Gaye, amaç.
Ülfer: Nehir.
Venüs: Çoban yıldızı, bir gezegen.
Vera: Günahtan çekinmek.
Verda: Gül.
Vildan: Yeni doğmuş bebek.
Vira: Sürekli. Bir denizcilik terimi.
Vuslat: Kavuşma.
Vaha: Çöldeki sulak alan.
Vahide: Tek, yalnız.
Vahibe: Bağışlayıcı, merhametli.
Vacide: Yaratan, meydana getiren.
Yade: Hatıra.
Yağmur: Bulutlardan düşen su parçası.
Yaren: Dost, arkadaş, yoldaş.
Yaşam: Hayat.
Yaz: Yılın en sıcak mevsimi.
Yelda: Uzun ve siyah.
Yeldem: Çabuk, çevik.
Yeliz: Güzel, aydınlık.
Yeşim: Kıymetli yeşil taş.
Yıldız: Gökyüzü karanlık iken görülen parlak gök cisimleri.
Yonca: Yeşil renkli çayır bitkisi.
Yosun: Suların yüzünde ve dibinde, nemli topraklarda bulunan bir tür çiçeksiz bitki.
Yüksek: Başarılı ol anlamında.
Yadigar: Birini hatırlatan değerli eşya.
Yalaza: Ateş, alev.
Yakut: Kırmızı renkli değerli bir taş.
Yefa: Tepede, yüksekte bulunan yer.
Yegane: Bir tane, tek olan.
Yüksel: Başar, yükseklere ulaş.
Zehra: Nur yüzlü.
Zehre: Çiçek.
Zeren: Zeki, anlayışlı.
Zerengül: Altına benzeyen gül.
Zerrin: Altın gibi kıymetli be parlak.
Zeynep: Kokusu ve görünüşü hoş olan.
Zilan: Yeniden doğuş.
Zozan: Yayla.
Zuhal: Satürn.
Zülal: Saf.
Zümrüt: Bir tür değerli taş.
Zennur: Işıklı, nur sahibi.
Zenan: Kadınlar.
Zebercet: Yeşil renkli değerli bir taş.
Zarife: Hoş tavırları olan kadın.
Zaime: Prenses, ece.
